Suzuki DL 1000 İlk Test

Suzuki, gençliğimin markası. Yirmili yaşlarımda GSX-R serisinin bir çoğunu kullandım, ne keyif alırdım bilemezsiniz. Enduro ve touring kullanımım içerisinde DL650’nin keyfine de değinmeden geçemeyeceğim. Aslında baktığımızda hiçbir şey tesadüf değil, iyi ürün her zaman tercih ediliyor. DL serisine baktığımızda DL1000 uzun yıllar önce çıktığında DL650’nin gölgesinde kalmış ve pek de tutulmamıştı. Zayıf görüntüsü, kontrolsüz ve korkutucu gücü; kullanıcıları bu motosikletten uzaklaştırmıştı. Gün geldi, 2014’te Suzuki bu ürünü yeniledi ve 1000 kategorisine rakip olarak DL 1000’i tekrar sundu.

DL1000’i 3 günde 600 km civarı test ettim, cumartesi sabahı Suzuki Mototaş Vural’dan test motorunu alıp çıktım. İstikamet şile virajlarıydı. Depoyu doldurmak için benzin istasyonuna girdim ve “Doldur” dedim; pompacı doldurdu ve çıkan rakam 77.77 TL idi.

“Bugün şanslı günümdeyim” dedim ve yola çıktım. İlk sürüşte hayran olduğum, kompresyonu oldu. Motosiklet gerçekten kompresyonuyla şaşırtıyor, hiç frene ihtiyaç kalmıyor diyebilirim. Bunun sürüşe kattığı konforu ve stabiliteyi biliyorsunuz. Virajlar hiç bu kadar keyifli olmamıştı. Vites geçişleri ve aralıkları gayet keyifli, motorun gücü daha önce 1000 CC ve üzeri motosiklet tecrübesi olan birisi için tatminkar değil ama ilk kez 1000 CC motosiklet kullanacak bir kullanıcı için gayet yeterli ve tatminkar bir güç. Motosiklet elastikiyet konusunda gayet yetenekli ve uysal sürücüsünü hiç korkutmuyor ve üzmüyor; daha önce de bahsettiğim gibi yeni kullanıcılar için mükemmel bir tercih olabilir.

Süspansiyonları standart bir süspansiyon olmasına rağmen motosiklet agresif olmadığından, çok uyumlu bir ilişki içindeler. Süspansiyonlar sürücü ve artçı için çok konforlu bir yolculuk sağlıyor.

Akşama doğru dönüş yoluna geçtim ve şehir içinde kullanmaya başladım.

Motosikletin tork ve beygir gücü uyumu, o kadar iyi ayarlanmış ki şehir içinde 3.viteste 30 km/h’a bile inseniz motosiklet bir şekilde kendisini toparlayıp ilerlemeyi başarıyor ve kullanıcının yapabileceği hataları ortadan kaldırıyor. İnce yapısı ve küçük gövdesi, şehir içi için tasarlanmış bir makine olduğunu söylüyor sanki.

Suzuki bunu nasıl tasarlamış bilmiyorum ama aynalarının gidondan içeride olması, arka görüşü yüzde elli kaybetmenize neden oluyor. Sitesini incelediğimde ayna uzatıcı parçanın tasarlanmış olduğunu sanıyorum; bu küçük parçayı satmaya ihtiyacı var Suzuki’nin :) Bu parça takılmadan ayna görüşü beklemeyin ve sürüş güvenliğinizi tehlikeye atmayın derim.

Motosikletin performansı ilk kez 1000 CC kullanıcıları için yeterli olsa da daha önce 1000 CC kullanan bir sürücü için yeterli değil. Bununla beraber motosikleti incelediğinizde DL650 ile aynı boyutlarda olduğunu

SUZUKI DL 1000

görüyoruz ki bu da biz 1000 CC kullanıcılarını tatmin etmiyor sanıyorum.

Traction control yani patinaj önleyici sistem çok iyi görevini yapıyor; 35 km’nin altında sürüş yaparken modlarını değiştirebiliyorsunuz. Değişiklik için durmak zorunda değilsiniz. Ön panelde akü voltu bile var ama lastik basınç göstergesi konulmamış olması ilginç bir durum gibi geldi bana, aksesuar olarak bile koymamışlar :)

Gelelim zincire… Böyle bir motor yapıyorsun, 104 BG güç koyuyorsun. Ama birçok marka şafta geçerken, hala zincir kullanıyorsun, bunun sebebini anlayamadım. Bu motosikleti kullanan kişinin güçten daha çok konfor beklentisi olduğunu düşünürsek,zincir ile uğraşmak gerçekten çok zahmetli geliyor.

Yakıt tüketimine gelince, 77.77 TL’lik yakıt ile 255 KM yol giden bu canavar biraz fazla yakıt tüketiyor sanki…

Son olarak genel bir değerlendirme yapacak olursak Suzuki’nin bu atılımının, ilk kez 1000 CC kullanacak olanlar ve ağırlıklı şehir içinde kullanacak kullanıcılar için tasarlandığını düşünüyorum. Kompresyon başarısı ve motosikletin ince yapısı da bunu destekliyor sanki…

Erkan Demirel